Zabiegi

Zespół  Centrum Urologii „U-Med” specjalizuje się w szerokiej gamie zabiegów operacyjnych układu moczowego i płciowego, zapewniając leczenie zgodne z najnowszymi standardami medycznymi przy użyciu  sprzętu najnowszej generacji, w skład którego wchodzą m.in.: GreenLight HPS ( laser zielony) do waporyzacji czyli odparowywania przerośniętego gruczołu krokowego (łagodnego przerostu prostaty), czy laser holmowy do kruszenia kamieni, laser diodowy do enukleacji stercza.

Dzięki wieloletniemu doświadczeniu kadry oraz nowoczesnemu sprzętowi, Centrum Urologii „U-Med” posiada w swojej ofercie leczniczej jednodniowe zabiegi operacyjne, które pozwalają pacjentow w krótkim czasie po interwencji medycznej wrócić do normalnej aktywności życiowej i zawodowej. 

Leczenie, jakie zapewnia Centrum Urologii „U-Med”, to m.in.:

Kamica moczowa jest schorzeniem, które coraz częściej jest odnotowywane w leczeniu układu moczowego. Choroba polega na tworzeniu się złogów, jakie mogą występować w nerkach, moczowodach lub pęcherzu moczowym. Zależnie od składu chemicznego kamienie mają różną twardość i podatność na krusznie. Ponad 85% złogów zbudowanych jest ze szczawianu wapnia i fosforanu wapnia, a czas ich przebywania w układzie moczowym i stopień stężenia danego składnika moczu ma wpływ na wielkość i szybkość narastania kamieni.

Duże kamienie często wymagają leczenia operacyjnego. Mniejsze udaje się skruszyć metodami mniej inwazyjnymi, na przykład przy pomocy mechanicznych litotryptorów, hydrauliczną falą uderzeniową, ultradźwiękami lub laserem. Najnowszą metodąleczenia kamicy moczowej jest DSWL (Dual Shock Wave Lithotripsy), czyli podwójna fala uderzeniowa. Zabieg nie tylko najskuteczniejszy, ale też najmniej obciążający dla nerek i prawie bezbolesny dla chorego. Po nakierowaniu na złóg fale uderzeniowe powodują, poprzez powstanie dużych naprężeń wewnątrz, jego rozkruszenie, a ich działanie wewnątrz kamienia przypomina wygląd motyla.

Do kruszenia kamieni współczesne litotryptory (aparaty wytwarzające wysokoenergetyczne fale akustyczne) wykorzystują fale elektromagnetyczne, piezoelektryczne i elektrohydrauliczne. Drugą, mało inwazyjną metodą kruszenia kamieni, przy pomocy techniki endoskopowej, jest ESWL (Extracorporeal Shock Wave Lithotripsy,ESWL). Zasada działania litotrypsji falami uderzeniowymi, generowanymi pozaustrojowo, opiera się na wytwarzaniu przez litotryptor wysokoenergetycznej jednej (a nie- jak w przypadku DSWL – dwóch) fali uderzeniowej, której działanie wewnątrz kamienia tym razem –obrazowo- przypomina kształt cygara. Kamienie można rozkruszyć endoskopowo także przy pomocy sztywnych lub giętkich wzierników optycznych – ureteroskopów. Metoda ta nazywa się URS (ureterorenoskopia).


Inną popularną małoinwazyjną metodą jest URSL (Ureterorenoscopic Lithotripsy), czyli endoskopowe usuwanie kamieni z moczowodów i pęcherza moczowego przy użyciu lasera holowego. Piasek powstały z rozbicia kamienia podczas zabiegów jest wydalany z moczem drogą naturalną w czasie od kilku godzin do kilku miesięcy po operacji. W zależności od wielkości i stopnia twardości kamienia zabiegi mogą być powtarzane.

Powody powstawania złogów w układzie moczowym, czyli popularnie zwanej kamicy moczowej nie są do końca wyjaśnione. Istnieją tezy, iż wpływ na powstanie kamieni w nerkach, pęcherzu moczowym, czy moczowodach mają m.in.: dieta, ilość spożywanych płynów oraz rodzaj wykonywanej pracy. U większości pacjentów kamica moczowa przebiega bezobjawowo i wykrywana jest przypadkiem, na przykład podczas badania USG.
Łagodny przerost gruczołu krokowego (gruczolak stercza) jest popularnym schorzeniem, występującym najczęściej u mężczyzn w wieku 60+ (u ponad 50% panów) i wraz z wiekiem jego występowanie wzrasta. Dolegliwość jest wynikiem rozrostu komórek gruczołowych i podścieliska gruczołu krokowego, które prowadzi do zwężenia odpływu moczu. Objawy, jakie towarzyszą chorobie i powinny zaniepokoić mężczyznę, to m.in.:

  • osłabienie
  • częstomocz, który w nocy może powodować nawet ponad czterokrotne korzystanie z toalety
  • uczucie zalegania przy jednoczesnym małym wypróżnianiu pęcherza moczowego
  • nietrzymanie moczu
  • silne bóle w dolnej części brzucha.


Obecnie, najnowocześniejszą i jednocześnie najmniej inwazyjną, a tym samym bezkrwawą metodą leczenia łagodnego przerostu prostaty (BPH) jest fotoselektywna waporyzacja gruczołu krokowego, popularna pod nazwą odparowanie prostaty laserem zielonym (GreenLight HPS).
Operacja wykonywana jest w przypadku, gdy stercze osiąga rozmiar do 50 ml. System chirurgii PVP zwany GREENLIGHT HPS korzysta ze specjalnie zaprojektowanego lasera KTP oraz światłowodów. W trakcie zabiegu chirurg wprowadza - poprzez cystoskop laserowy, włókno światłowodowe, które przewodzi wiązkę promieniowania laserowego niszczącego tkankę gruczołu krokowego, dzięki czemu natychmiast poprawia się przepływ strumienia moczu i ustępują objawy BPH. Zabieg może być wykonany zarówno u młodych, jak i starszych mężczyzn, również z grupy tzw. wysokiego ryzyka, oraz pacjentów zdyskalifikowanych do leczenia zabiegowego innymi metodami.
Chorzy leczeni w ten sposób mają szansę na radykalne wyleczenie. Dodatkowymi atutami wykorzystania tej metody, również pokroju psychicznego, są: brak lub krótkotrwale zastosowanie cewnika po zabiegu oraz krótka hospitalizacja, gdzie pacjent już następnego dnia po waporyzacji może wrócić do codziennych zajęć i aktywności zawodowe

http://youtu.be/vxlGplTCDLw
Wodniak jądra charakteryzuje się patologicznym nagromadzeniem przezroczystego, o lekko żóltym zabarwieniu, płynu między osłonkami jądra: błoną trzewną i ścienną błony surowiczej jądra. Schorzenie to może być nabyte lub wrodzone. O jego charakterze decyduje w znaczny stopniu wiek pacjenta.

Wodniak wykrywany jest głównie w trakcie badania USG moszny, podczas którego widać znaczne jej powiększenie, charakterystyczne dla tej choroby. Leczenie może polegać na punkcji jądra w celu likwidacji płynu, co czasami jednak nie daje rezultatu pozbycia się problemu i zabieg powtarza się po jakiś czasie, dlatego w większości przypadków wodniak jądra usuwany jest operacyjnie. W trakcie operacji są stosowane dwie metody: von Bergmanna i Winkelmanna, które są bardzo podobne do siebie.

Cięcie na skórze wykonuje się w okolicy pachwinowej lub u nasady moszny, w indywidualnych przypadkach cięcie wydłużone jest na fragment moszny. Zabiegi polegają na wypreparowaniu wodniaka, usunięciu płynu oraz: - w przypadku metody Winkelmanna - odpowiednim wywinięciu osłonek - w przypadku metody von Bergmanna, która jest stosowana najczęściej przy dużych wodniakach jądra - usunięciu nadmiaru błony pochwowej właściwej i założeniu szwu hemostatycznego. W obu przypadkach, chirurg zakłada dren, który usuwany jest następnego dnia. Zabiegi wykonywane są jest w znieczuleniu ogólnym.{slider= Operacje nietrzymania moczu metodą TOT/TV}Nietrzymanie moczu (NTM), to wstydliwy problem i temat głównie dla wielu kobiet po 45. roku życia. Bywa jednak, że schorzenie to występuje również u mężczyzn i kobiet w młodszym wieku. NTM polega na niekontrolowanym wycieku moczu z pęcherza moczowego w postaci kilku kropel lub jednorazowo większej ilości płynu.

Nietrzymanie moczu występuje u obojga płci w czterech postaciach: - wysiłkowe nietrzymanie moczu, którego przyczyną jest u:

  1. kobiet - najczęściej osłabienie mięśni dna miednicy spowodowane dużą ilością porodów, regularnym wysiłkiem fizycznym w pracy, czy zaburzeniami hormonalnymi
  2. mężczyzn – uszkodzenie zwieracza podczas operacji lub elektroresekcji gruczołu krokowego
  • nietrzymanie moczu spowodowane naglącymi parciami, czego przyczyną są głównie problemy z dolnymi drogami moczowymi
  • nietrzymanie moczu związane z przepełnieniem pęcherza występuje przede wszystkim w wyniku zagięcia cewki moczowej spowodowanego obniżeniem dna miednicy – u kobiet, a u mężczyzn jest następstwem powiększenia gruczołu krokowego
  • odruchowe nietrzymanie moczu – to najczęściej problem neurologiczny towarzyszący stresowi, depresji itp. Panie mają do czynienia najczęściej z wysiłkowym nietrzymaniem moczu, które występuje podczas nagłego wybuchu śmiechu, kichania, kaszlu oraz wysiłku fizycznego. Jest ono spowodowane osłabieniem mięśni dna miednicy oraz cewki moczowej. Wiele kobiet, niestety, wstydzi się przyznać do tej dolegliwości, choć można ją szybko i skutecznie usunąć odpowiednim zabiegiem operacyjnym.

Najczęściej stosowanymi metodami na wysiłkowe nietrzymanie moczu w Centrum Urologii „U-Med” są zabiegi z wykorzystaniem taśmy syntetycznej (TOT) lub taśmy z siatki prolenowej (TVT). Obie metody są bardzo podobne do siebie. Różnica między nimi polega na umiejscowieniu cięć, przez które wyprowadza się na zewnątrz końce taśmy podtrzymującej cewkę moczową. Przy zastosowaniu TVT nacięcia wykonuje sie nad spojeniem łonowym.

W przypadku zabiegu TOT nacięcia umiejscawia się w pachwinach. Zabieg TOT (ang. transobturator tape – TOT) polega na wprowadzeniu przez pochwę cienkiej, beznapięciowej polipropylenowej taśmy, która po zamocowaniu ma podtrzymywać cewkę moczową od strony pochwy. Operacja trwa około 30 minut Należy do zabiegów małoinwazyjnych, o wysokiej skuteczności. Przeprowadza się ją przy znieczuleniu miejscowym lub ogólnym dolędźwiowym.

Zabieg TVT (ang. tension free vaginal tape) polega na wprowadzeniu załonowym beznapięciowej taśmy prolenowej. Zadaniem taśmy jest podtrzymanie cewki moczowej, co spowoduje przywrócenie naturalnych warunków anatomicznych pomiędzy szyją pęcherza a cewką moczową. Operacja, trwająca około 30 minut, wykonywana jest przy znieczuleniu miejscowym lub podpajęczynowym . Zabieg należy do operacji małoinwazyjnych, a nacięcia, przez które końcówki taśmy wyprowadzane są na zewnątrz i wszywane pod skórą , są kilkumilimetrowe i prawie niewidoczne.

Operacja jest podstawową formą leczenia w przypadku podejrzenia i zdiagnozowania nowotworu jądra. W wyjątkowych sytuacjach jest to zabieg kastracji. Orchidektomia (orchiektomia) polega na chirurgicznym usunięciu jądra, najądrza oraz części powrózka nasiennego przez kanał pachwinowy - przy znieczuleniu regionalnym.lub ogólnym. Na skórze brzucha, po stronie chorego jądra chirurg robi nacięcie o długości ok. 6-10 cm, przez które dostając sie do kanału pachwinowego, wypreparowuje powrózek nasienny.

Polega to na zaciśnięciu powrózka w dwóch miejscach, podwiązaniu go i przecięciu. Bliższy koniec powrózka zostaje podwiązany i umocowany w kanale pachwinowym, a drugi - razem z jądrem i najądrzem usunięty z worka mosznowego przez zewnętrzny pierścień pachwinowy - na zewnątrz. Dren pozostawiony przez chirurga, umożliwiający odprowadzenie krwi oraz surowiczego przesięku usuwany jest najczęściej następnego dnia po operacji. Cały zabieg trwa ok.40-60 minut. Usunięcie jądra nie powinno mieć wpływu na aktywność seksualną.
Nietrzymanie moczu to wstydliwy problem przede wszystkich dla większości kobiet po 45.roku życia. Jest jednak również schorzeniem mężczyzn oraz kobiet w młodszym wieku. Polega na niekontrolowanym wycieku moczu z pęcherza moczowego w postaci kilku kropel lub jednorazowo większego strumienia płynu.

Nietrzymanie moczu występuje u obojga płci w czterech postaciach:

  • wysiłkowe nietrzymanie moczu, którego przyczyną jest u:

- kobiet - najczęściej osłabienie mięśni dna miednicy spowodowane dużą ilością porodów, regularnym wysiłkiem fizycznym w pracy, czy zaburzeniami hormonalnymi
- mężczyzn – uszkodzenie zwieracza podczas operacji lub elektroresekcji gruczołu krokowego

  • nietrzymanie moczu spowodowane naglącymi parciami, czego przyczyną są głownie problemy z dolnymi drogami moczowymi
  • nietrzymanie moczu związane z przepełnieniem pęcherza - występuje przede wszystkim w wyniku zagięcia cewki moczowej spowodowanego obniżeniem dna miednicy – u kobiet, a u mężczyzn jest następstwem powiększenia gruczołu krokowego
  • odruchowe nietrzymanie moczu – to najczęściej problem neurologiczny. Czasami trudno jednoznacznie określić problem. W wyjaśnieniu przyczyny mogą pomóc badania urodynamiczne, czyli liczne testy, które na przykład mierzą: ilość oddawanego moczu, czas oddawania moczu,ciśnienie wewnątrz pęcherza i odbytnicy oraz napięcie zwieraczy, czyli mięśni, które zatrzymująmocz.


Po wykonaniu prawidłowej diagnostyki, specjalista urolog lub ginekolog stosuje różnego typu leczenie. Początkowo jest to leczenie zachowawcze - u kobiet, w postaci ćwiczeń wzmacniających mięśnie dna miednicy. Kolejnym etapem jest zastosowanie leków.

Jeśli obie metody nie dają oczekiwanego rezultatu, lekarz urologpodejmuje leczenie operacyjne, może to być m.in. zastosowanie implantów okołocewkowych. Implanty okołocewkowe w postaci, na przykład: kolagenu wołowego, własnego tłuszczu, teflonu lubmikroimplantów silikonowych uszczelniają szyję macicy i cewkę moczową. Dla uzyskania jak najlepszegorezultatu mogą być wstrzykiwane wielokrotnie.Zespół Centrum Urologii „U-Med” prowadzi pełną diagnostykę oraz leczenie nietrzymania moczu opierając sięna każdej z wymienionych metod. W leczeniu operacyjnym stosuje również m.in.: zabieg zwykorzystaniem taśmy z siatki prolenowej (TVT) lub taśmy syntetycznej (TOT).

Żylaki powrózka nasiennego, to patologicznie powiększone żyły otaczające nasieniowód. Rozszerzenie ich spowodowane jest najczęściej nieprawidłową pracą zastawek w żyle jądra, czego efektem jest cofanie się krwi do moszny w czasie wzwodu.

Innym powodem ich powstawania są problemy zdrowotne chorego, np. zakrzepica żyły głównej dolnej czy nowotwory nerek. Żylaki powrózka występują u około 10-11 % mężczyzn, w większości po lewej stronie.

Czasami powodują ból w obrębie jądra, który pod koniec dnia nasila się. Bywają powodem wzrostu temperatury wokół jąder, a także mogą mieć wpływ na ilość nasienia i płodność. Operacje żylaków powrózka nasiennego polegają na usunięciu nieprawidłowych naczyń.

W Centrum Urologii „U-Med” wykonywane są metodą laparoskopową, czyli małoinwazyjną - w znieczuleniu ogólnym, w ramach leczenia jednego dnia. Metoda ta daje pacjentowi komfort szybkiego powrotu do codziennych zajęć. Operacje żylaków powrózka nasiennego podnoszą również komfort życia pacjenta, ponieważ dolegliwość ta powoduje widoczny defekt zewnętrzny, który często jest problemem również dla psychicznego zdrowia mężczyzny.

Ponadto:

  • Operacje plastyczne:

- stulejki (oraz jej obrzezanie) - krótkiego wędzidełka - ujścia zewnętrznego cewki moczowej

  • Punkcje wodniaka jądra
  • Operacyjne usuwanie torbieli nasiennej
  • Elektrokoagulacja kłykcin (brodawek) zewnętrznych narządów płciowych
  • Operacyjne usuwanie (z badaniem histopatologicznym) mięska cewkowego
  • Zwężenie cewki moczowej - endoskopowe rozcięcie zwężenia cewki moczowej
  • Zabiegi korekcyjne prącia i napletka
  • Zakładanie cewników do pęcherza moczowego
  • Cystostomie
  • Nefrostomie